Οι πρώτες ψιχάλες

Τα γεγονότα που συμβαίνουν σήμερα είναι σε

 αντιστοιχία με τα προ κατακλυσμού. 

Κατακλυσμός παθών, κακίας και φθόνου.

 Ήδη στη Μ.Ανατολή άρχισαν οι πρώτες

 ψιχάλες που σύντομα μπορεί να λάβουν

 κατακλυσμιαίο χαρακτήρα. Είναι όλα σημειολογικά.

 Ο Θεός παραχωρεί για τη σωτηρία μας.

 Μας έχει ιδρύσει ο Ιδίος την κιβωτό Του.

 Την εκκλησία Του. Και εκεί όπως και τότε

 μπαίνει οικειοθελώς όποιος το επιθυμεί...

Γράφει ο Κωστούλας Βασίλειος

Παρά την εκκωφαντική σιωπή της μεγαλύτερης μερίδας των Ελληνικών ΜΜΕ τα γεγονότα στη Μ.Ανατολή φτάνουν έξω από την πόρτα μας και πλέον ο θόρυβος δεν θα σκεπάζεται από τα τουρκικά σίριαλ και τις κοσμοπολίτικες στήλες που σκεπάζουν (για το ελληνικό κοινό μόνο) τις αληθινές εξελίξεις σε όλη την Ανατολική Μεσόγειο, που η προεργασία έχει αρχίσει από πολύ καιρό πριν, όπως σημειώσαμε σε άρθρο πέρυσι τέτοια εποχή περίπου.

 Από που να αρχίσει κάποιος. Από την κατάρρευση της Λιβύης, της Αιγύπτου, το Παλαιστινιακό ζήτημα, την Κύπρο που προσφάτως γεύεται και αυτή τις επιθέσεις των Διεθνών κερδοσκόπων, τα πετρέλαια της Αφροδίτης, το Συριακό και ταυτόχρονα τεράστιο Κουρδικό ζήτημα που δείχνει να χάνεται από κάθε έλεγχο για την Τουρκία, την ΑΟΖ Ισραήλ-Κύπρου-Ελλάδας, τους εξοπλισμούς της Τουρκίας, το Ιράν, την Ρωσία και την αλλαγή της αποφασιστικότητας της, την αστάθεια στην Ελλάδας της χρεοκοπίας, το ΔΝΤ, τη Β. Κορέα, τον Καύκασο και τους ανασχηματισμούς των κρατιδίων, την Ευρώπη που κοιτάει κλείνει το μάτι στην διάλυση

, την Κίνα να είναι μέσα σε όλα;

Προφανώς τόσες πολλές "συμπτώσεις" μαζί δεν είναι άλλο από σχεδιασμούς ανθρώπων για να επιφέρουν αλλαγές σε παγκόσμιο επίπεδο. Για αυτό και η συστράτευση δηλώσεων ηγετών παγκοσμίως για την ανάγκη παγκοσμιοποιημένης οικονομίας και διοίκησης.

Τα πιόνια έχουν στηθεί και πλέον μένει να σφυρίξει ο διαιτητής την έναρξη.

Την έναρξη ενός στημένου παιγνίου από εκείνους που νομίζουν ότι ορίζουν την τύχη της ανθρωπότητας. 

Βέβαια οι παλιοί λέγανε: "Όταν κάνουν σχέδια οι άνθρωποι, ο Θεός από πάνω γελάει"

Αυτό, αν και γνωμικό φτιαγμένο για την αναποτελεσματικότητα των ανθρώπων και την μικρότητά μας έναντι του Θεού, έχει βαθύτερες έννοιες κυρίως για όσους πιστεύουν ότι το πρόβλημα στην Ελλάδα του 2012 είναι ακόμα το ύψος των μισθών και των συντάξεων και γιατί αδυναμεί το κράτος να πληρώνει χωρίς να δανειστεί.

Αν το πρόβλημα ήταν αυτό ίσως και να διαβλέπαμε κάποια λύση στον ορίζοντα. Στο κάτω κάτω η Ελλάδα έχει βγάλει επιστήμονες παγκοσμίου κύρους. Δεν θα μπορούσε κάποιος να βοηθήσει; Η αλήθεια είναι ότι η πνευματικότητα μας είναι αυτή που έχει αδειάσει και όχι η τσέπη μας. 

Δεν είναι δικό μου θέμα να θίξω την πνευματικότητα του καθενός αλλά μόνο τη δική μου. Έτσι και ο καθένας γνωρίζει για τον εαυτό του που φταίει, σε ποιον φταίει, για ποιο λόγο κόψαμε την επικοινωνία με το Θεό και είμαστε τρόπον τινά μόνοι. Πρέπει να αναζητήσουμε τα αίτια της κρίσης και όχι να γιατρεύουμε με ασπιρίνες τα αποτελέσματά της. Να βρούμε γιατί έχουμε άποψη για όλα και δεν κάνουμε βήμα πίσω, γιατί κάναμε τις οικογένειές μας μόνο καταφύγιο πόνου και όχι και χαράς, γιατί εν τέλει δεν είμαστε δίκαιοι στους γύρω μας και ικανοποιούμε μόνο το δικό μας εγώ.

Λειτουργούμε όπως η φτιαγμένη από ανθρώπους δικαιοσύνη που δικάζει τον φονιά για τον φόνο και όχι τον φθόνο που είναι η αιτία του φόνου. Κοιτούμε πάντα τα κλαδιά και όχι το δέντρο δηλαδή. Πότε δικάστηκε κάποιος για τον φθόνο σε ένα έγκλημα και όχι μόνο για την πράξη; Δεν είναι εντολή του ίδιου του Χριστού να μην φθονούμε;

Ο φθόνος η αρχική αιτία της ανθρώπινης πτώσης από προπατορικού αμαρτήματος και εποχής Κάιν, σαν σαράκι διαλύει την ανθρωπότητα και όπως λέγει ο Μέγας Βασίλειος για τον φθόνο : Όπως ακριβώς η σκουριά το σίδηρο, έτσι ο φθόνος καταστρέφει την ψυχή που την έχει αυτήν... Ο φθόνος είναι ίδιον κακόν του διαβόλου, πάθος που δεν επιδέχεται ιατρείαν.

Έτσι λοιπόν είμαστε στο κομβικό σημείο που πρέπει να ζυγίσουμε τις επιλογές μας και το τι θέλουμε περισσότερο. Να χτυπήσουμε το πρόβλημα στη ρίζα του ή να συνεχίσουμε ως την οριστική διαφαινόμενη διάλυση του σύγχρονου κόσμου. Γιατί είναι ουτοπία να νομίζουμε ότι ο κόσμος θα συνεχίσει να είναι όπως ήταν τις προηγούμενες δεκαετίες. Ακόμα και να μην έχει διαβάσει κάποιος Αγίους και Προφήτες είναι φαεινότερον του ηλίου ότι θα σκάσει η βαλβίδα και όλα θα αλλάξουν. Είναι οφθαλμοφανέστατο ότι καταρρέει ο ψευτο-πολιτισμός.

Το θέμα είναι στο δια ταύτα. Τι κάνουμε για αυτό. Ποια είναι η θέση μας, οι πράξεις μας και τι κάνουμε για να πολεμήσουμε την ακηδεία μας και την μη συμμετοχή μας σε όλο αυτό που αλλάζει. Το σχέδιο του Θεού που έλεγαν οι Άγιοι.

 Διαλέγουμε στρατόπεδο και πιάνουμε τα όπλα. Στην προκειμένη περίπτωση στον πνευματικό πόλεμο πιάνουμε τα πνευματικά όπλα. Τα υλικά είναι για εκείνους που θέλουν να αυτοκαταστραφούν. Έτσι θα γίνουμε συμμέτοχοι στο πνευματικό δείπνο που μας καλεί ο Χριστός για να βρούμε την ενότητα των πρωτοχριστιανικών χρόνων με ουσία και όχι μόνο φιλολογικά. Η πνευματική πείνα οδηγεί αν δεν αντιμετωπιστεί στον πνευματικό θάνατο, όπως η υλική πείνα στον θάνατο του σώματος.

Είπε ένας άγιος: "Αν μείνουμε 4-5 μέρες χωρίς τροφή ανησυχούμε για την ζωή μας και λέμε ότι θα πεθάνουμε. Δεν είπαμε ποτέ  όμως ότι θα πεθάνουμε γιατί μείναμε ακοινώνητοι 2-3 Κυριακές από τη Θεία Κοινωνία".

Πρέπει να βρούμε γιατί και από τι διψάμε και γιατί όσα και να αποκτήσουμε υλικά δεν χορταίνουμε με τίποτα. Είναι φανερό ότι ζούμε «λειψυδρία» Χριστού στις ζωές μας. Ο Χριστός είναι αυτό που μας λείπει και εμείς είμαστε η αιτία.

Είναι τραγικότερο όμως να βλέπεις  ότι καταστρέφοντας τη γενιά μας, καίμε και τα χλωρά. Τα παιδιά μας, που κάποτε στα αναγνωστικά της 1^ης Δημοτικού υπήρχαν εικόνες με οικογένειες να εκκλησιάζονται, με τον Χριστό και την Παναγία σε ιστοριούλες για να υπάρχει ο σπόρος. Τώρα τα αφαιρέσαμε όλα γιατί δεν συνάδουν με τον «πολιτισμένο» σύγχρονο κόσμο.

Έλεγε ο Γέρων Παϊσιος ότι οι γονείς πρέπει να κάνουμε το ελάχιστο και να ρίχνουμε το σπόρο της πίστης στα παιδιά μας και τα υπόλοιπα θα τα αναλάβει ο Θεός. Δηλαδή και βάζουμε τον Χριστό στην ζωή των παιδιών μας και έχουμε εμπιστοσύνη ότι Εκείνος θα βοηθήσει στην ανατροφή τους. Τώρα δεν έχουμε τίποτα από τα δύο. Έχουμε προφανώς άλλες προτεραιότητες για την ψυχή των παιδιών μας.

Είναι θέμα τοποθέτησης και ταξινόμησης της σπουδαιότητας. Πρέπει να αποκτήσουμε τη διάκριση για να βρίσκουμε τη είναι ποιο σπουδαίο για την ανθρώπινη ψυχή.Έτσι θα πετύχουμε και την εν Χριστώ μεταμόρφωση που εορτάσαμε πριν λίγες ημέρες, αντί την διαβολική παραμόρφωση που ζούμε σήμερα.

 Αυτό χρειάζεται την προσπάθεια μας και την πνευματική καθοδήγηση και να κοιτάμε το μέλλον παραδειγματιζόμενοι από το παρελθόν.

Πάντα το παρελθόν μας δίνει απαντήσεις.

Στην Αγία Γραφή και συγκεκριμένα στην Παλαιά Διαθήκη τα γεγονότα είναι πολύ μακρινά αλλά και τωρινά. Το θεόπνευστο αυτό βιβλίο μιλάει με γεγονότα προ Χριστού για το σήμερα.

Ο Θεός δίνει εντολή   στον Νώε να κατασκευάσει μια κιβωτό για να σωθεί αυτός και η οικογένειά του και όλα τα πλάσματα.

᾿Ιδὼν δὲ Κύριος ὁ Θεός, ὅτι ἐπληθύνθησαν αἱ κακίαι τῶν ἀνθρώπων ἐπὶ τῆς γῆς καὶ πᾶς τις διανοεῖται ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ ἐπιμελῶς ἐπὶ τὰ πονηρὰ πάσας τὰς ἡμέρας,  καὶ ἐνεθυμήθη ὁ Θεὸς ὅτι ἐποίησε τὸν ἄνθρωπον ἐπὶ τῆς γῆς, καὶ διενοήθη.  καὶ εἶπεν ὁ Θεός· ἀπαλείψω τὸν ἄνθρωπον, ὃν ἐποίησα ἀπὸ προσώπου τῆς γῆς, ἀπὸ ἀνθρώπου ἕως κτήνους καὶ ἀπό ἑρπετῶν ἕως πετεινῶν τοῦ οὐρανοῦ, ὅτι μετεμελήθην ὅτι ἐποίησα αὐτούς. Νῶε δὲ εὗρε χάριν ἐναντίον Κυρίου τοῦ Θεοῦ

Το να κατασκευάζει κάποιος μια κιβωτό στην έρημο ήταν κάτι το εξωφρενικό, ανατρεπτικό, μη αποδεκτό, γραφικό και μη συμβατό  για τους ανθρώπους του κόσμου  τότε. Ποιος να πιστέψει τον Νώε ότι ο Θεός θα εξαφανίσει την κακία του κόσμου μέσα από ένα κατακλυσμό. Το μήνυμα όμως το είχαν παραλάβει τότε και ο κόσμος βυθισμένος μέσα στα πάθη πιάστηκε στον ύπνο. Ο κατακλυσμός των παθών ισοπεδώθηκε από τον κατακλυσμό της δύναμης του Θεού.

Τα γεγονότα που συμβαίνουν σήμερα είναι σε αντιστοιχία με τα προ κατακλυσμού. Κατακλυσμός παθών, κακίας και φθόνου. Ήδη στη Μ.Ανατολή άρχισαν οι πρώτες ψιχάλες που σύντομα μπορεί να λάβουν κατακλυσμιαίο χαρακτήρα. Είναι όλα σημειολογικά.

Ο Θεός παραχωρεί για τη σωτηρία μας. Μας έχει ιδρύσει ο Ιδίος την κιβωτό Του. Την εκκλησία Του. Και εκεί όπως και τότε μπαίνει οικειοθελώς όποιος το επιθυμεί...