Blogger Widgets

Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2012

Ο Γέρων Παΐσιος για το θέμα των μιλίων της υφαλοκρηπίδας


Κοίταξε νὰ δεῖς . Οἱ Τοῦρκοι δὲν θὰ μποῦν στὴν Ἀλεξανδρούπολη . Θὰ κάνουν μόνο μία πρόκληση στὴν Ἑλλάδα , ποὺ θὰ ἔχει σχέση μὲ τὴν αἰγιαλίτιδα ζώνη . Καὶ ἐμᾶς θὰ μᾶς πιάσει πείνα . Θὰ πεινάσει ἡ Ἑλλάδα . Καὶ ἐπειδὴ θὰ κρατήσει αὐτὴ μπόρα κάποιο διάστημα , μῆνες θὰ εἶναι , «θὰ ποῦμε τὸ ψωμὶ ψωμάκι » .
Μετὰ ρωτάω : Γέροντα , πῶς θὰ καταλάβω ἐγὼ ὅτι θὰ εἴμαστε κοντὰ στὸν πόλεμο ;  Ὅταν , λέει , θὰ ἀκούσεις στὴν τηλεόραση νὰ γίνεται θέμα γιὰ τὰ μίλια , γιὰ τὴν ἐπέκταση τῶν μιλίων (τῆς αἰγιαλίτιδας ζώνης ) ἀπὸ 6 σὲ 12 μίλια , τότε ἀπὸ πίσω ἔρχεται ὁ πόλεμος .”ΓΈΡΩΝ ΠΑΪΣΙΟΣ


Διαβάζοντας τα παραπάνω λόγια του Γέροντα Παϊσίου και με τον θόρυβο των τελευταίων ημερών γύρω από τα κοιτάσματα της Μεσογείου και την οριοθέτηση της ΑΟΖ, αντιλαμβάνεται κανείς πόσο μπροστά με τη χάρη του Θεού έβλεπε αυτός ο ΆΓΙΟΣ Γέροντας. 

Με βάση το Διεθνές Δίκαιο της Θαλάσσης που υπογράφηκε στο Μοντέγκο Μπέη το 1982 όλες οι χώρες έχουν το δικαίωμα να επεκτείνουν τα χωρικά τους ύδατα από τα 6 στα 12 ναυτικά μίλια, κυρίως για να διασφαλιστεί το καθεστώς για πιο ασφαλή ναυσιπλοΐα. Όμως στις ημέρες μας έχει προκύψει το θέμα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης και την οικονομική διαχείριση που επιβάλει το κυρίαρχο κράτος μέσα σε αυτή τη ζώνη, και η οποία για να καθοριστεί θα πρέπει το κυρίαρχο κράτος να έχει πρωτίστως (για λόγους εθνικού συμφέροντος) επεκτείνει τα χωρικά του ύδατα στα 12ν.μ.
ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΟΖ

  • Σύμφωνα με τη Διεθνή Συνθήκη του ΟΗΕ περί Δικαίου της Θάλασσας (1982), η αποκλειστική οικονομική ζώνη (ΑΟΖ) θεωρείται
η θαλάσσια έκταση, εντός της οποίας ένα κράτος έχει δικαίωμα έρευνας ή άλλης εκμετάλλευσης των θαλασσίων πόρων, συμπεριλαμβανομένης της παραγωγής ενέργειας από το νερό και τον άνεμο. Εκτείνεται πέραν των εθνικών υδάτων μιας χώρας (συνήθως 12 ναυτικά μίλια) στα 200 ναυτικά μίλια από την ακτογραμμή. Η συνήθης χρήση του όρου η ΑΟΖ περιλαμβάνει τόσο τα εθνικά ύδατα, όσο και την υφαλοκρηπίδα πέραν του ορίου των 200 μιλίων.
Γενικά, η ΑΟΖ μιας χώρας εκτείνεται στα 200 ναυτικά μίλια (370 χλμ) από την ακτογραμμή της. Εξαίρεση σ' αυτόν τον κανόνα αποτελούν οι περιπτώσεις όπου οι ΑΟΖ δύο ή περισσοτέρων χωρών αλληλοεφάπτονται, όταν δηλαδή οι ακτογραμμές των εν λόγω χωρών απέχουν λιγότερο από 400 ναυτικά μίλια (740 χλμ). Στην περίπτωση που οι ΑΟΖ αλληλοεφάπτονται, έγκειται στις χώρες που τις διεκδικούν να ορίσουν από κοινού θαλάσσια σύνορα. Γενικά, κάθε σημείο εντός αλληλοεφαπτόμενης περιοχής περιέρχεται στη δικαιοδοσία της εγκύτερης χώρας.
Η ΑΟΖ μιας χώρας υπολογίζεται από τα όρια των εθνικών της υδάτων και εκτείνεται προς τα έξω, μέχρι τα 200 ναυτικά μίλια. Στην έκταση της ΑΟΖ συνυπολογίζεται και η συνοριακή ζώνη, η οποία εκτείνεται για 12 ν.μ. πέραν του ορίου των εθνικών υδάτων. Οι χώρες μπορούν να αξιώνουν δικαίωμα και στην υφαλοκρηπίδα, η οποία μπορεί να εκτείνεται έως και 350 ν.μ. από την ακτογραμμή και πέραν την ΑΟΖ, ωστόσο αυτές οι περιοχές δεν λογίζονται ως μέρος της ΑΟΖ τους. Ο δια νόμου ορισμός της υφαλοκρηπίδας δεν αντιστοιχεί επακριβώς στη γεωλογική σημασία του όρου, καθώς περιλαμβάνει το υποθαλάσσιο μέρος της ξηράς, καθώς και τον πυθμένα εντός της ΑΟΖ.