Blogger Widgets

Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011

Το Πίρι Ρέις θα παίξει το ρόλο της Μικρής Ίμια

Νέα Ίμια σχεδιάζουν οι Τούρκοι
Οι επόμενες εβδομάδες θα είναι δύσκολες και σε
 κάθε περίπτωση, εκτός όλων των άλλων ενεργειώ
ν που θα πρέπει να γίνουν, απαιτείται καλή
 μελέτη των φακέλων του Μαρτίου
 του 1987 και των Ιμίων.
Ελπίζουμε τα παθήματα του παρελθόντος
 να έγιναν επιτέλους μαθήματα!
Του Σάββα Καλεντερίδη
Τελικώς, παρά τους λεονταρισμούς της Τουρκίας, η γεώτρηση στο Οικόπεδο 12 ξεκίνησε και σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία, σε περίπτωση που δεν παρεμβληθεί βράχος ή άλλα τεχνικής φύσης εμπόδια, θα έχει ολοκληρωθεί μέχρι τα τέλη Νοεμβρίου. Αν όλα πάνε καλά και σύμφωνα με το σχεδιασμό της κυπριακής κυβέρνησης και της Noble Energy (ίσως και της Delek), αμέσως μετά θα αρχίσουν οι διαδικασίες και τα έργα που θα επιτρέψουν την εκμετάλλευση του κοιτάσματος, του οποίου η αξία, σύμφωνα την εφημερίδα Σαμπάχ που επικαλείται μελέτη που συντάχθηκε το 2010 από το τουρκικό Γενικό Επιτελείο, ανέρχεται στα 7 τρις δολάρια. Μάλιστα, οι Τούρκοι επιτελείς σημειώνουν ότι η αξία του κοιτάσματος είναι τέτοια, που δικαιολογεί ακόμα και έναν πόλεμο για τον έλεγχό του.


Η Άγκυρα παρακολουθεί χρόνια τώρα τις ενέργειες της Κύπρου, η οποία, με ομολογουμένως μεθοδικό, θαρραλέο και κυρίως αποτελεσματικό τρόπο, κατάφερε να οριοθετήσει την ΑΟΖ της με Αίγυπτο, Ισραήλ και Λίβανο, αποκλείοντας την Τουρκία από την περιοχή και από το παιχνίδι της εκμετάλλευσης των ενεργειακών πόρων.
Τα προηγούμενα χρόνια η Άγκυρα προσπάθησε να τορπιλίσει τις προσπάθειες της Κύπρου, όμως σε κάθε προσπάθειά της βρισκόταν πάντα ένα βήμα πίσω από τη Λευκωσία.
Οι απόπειρες της Τουρκίας να «πείσει» το Ισραήλ κατέληξαν στο γνωστό αποτέλεσμα, δηλαδή στη σοβαρότατη επιδείνωση των τουρκο-ισραηλινών σχέσεων.
Στην περίπτωση του Λιβάνου η Τουρκία πέτυχε κάποιο πρόσκαιρο αποτέλεσμα, αφού η πολυκέφαλη λιβανική κυβέρνηση, επικαλούμενη πρώτα προβλήματα που αντιμετώπιζε με τη Συρία στο ζήτημα της οριοθέτησης της μεταξύ τους ΑΟΖ και στη συνέχεια σοβαρότερα προβλήματα με το Ισραήλ, δεν προώθησε τη συμφωνία που υπέγραψε με τον Κύπρο το 2006 για να επικυρωθεί από κοινοβούλιο. Αν και δεν πρέπει να ‘πιστώσουμε’ τη στάση του Λιβάνου αποκλειστικά στην τουρκική παρέμβαση, σημειώνουμε ότι ο υπουργός ενέργειας του Λιβάνου, Γκέμπραν Μπαζίλ, δήλωσε πρόσφατα πως το θέμα συζητήθηκε στο υπουργικό συμβούλιο και η θέση της χώρας είναι πως «η συμφωνία της Κύπρου με το Ισραήλ για τις έρευνες απειλεί τις σχέσεις της με τον Λίβανο», ενώ κάλεσε την κυπριακή κυβέρνηση «να διορθώσει το λάθος». Πάντως η κυπριακή κυβέρνηση συνεχίζει να το «παλεύει» το θέμα σε πολιτικό επίπεδο και δεν είναι απίθανο να έχει θετικό αποτέλεσμα.


Το έργο της τουρκικής κυβέρνησης στην περίπτωση της Αιγύπτου ήταν πιο δύσκολο, αφού τα κοινοβούλια Αιγύπτου και Κύπρου έχουν επικυρώσει τη συμφωνία, την οποία μάλιστα έχουν καταθέσει αρμοδίως και στα Η.Ε. Οι αλλεπάλληλες κρούσεις της τουρκικής πλευράς προς την Αίγυπτο να ακυρώσει τη συμφωνία, δεν έφεραν αποτέλεσμα, ενώ ο Τούρκος πρωθυπουργός συνέχισε τις πιέσεις προς τον Αιγύπτιο ομόλογό του στην έδρα του ΟΗΕ τις μέρες αυτές στη Νέα Υόρκη. Όμως, σύμφωνα με τον Ανώτερο Λειτουργό του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών και αναλυτή Μεσανατολικών θεμάτων, Γιώργο Παπακυριακού, οι προσπάθειες του Ερντογάν έπεσαν και πάλι στο κενό, αφού ο Αιγύπτιος ομόλογός του, σε κοινή συνέντευξη τύπου, ξεκαθάρισε ότι «η Αίγυπτος σέβεται, τιμά και θα τιμά τις διεθνείς συμφωνίες, που έχει υπογράψει», υπονοώντας μεταξύ άλλων και με την Κύπρο.


Αυτά σε επίπεδο διμερών επαφών της Τουρκίας για το θέμα.



Σε διεθνές επίπεδο η Τουρκία προσπάθησε να διαμηνύσει προς κάθε κατεύθυνση ότι η κίνηση της Κύπρου να προχωρήσει σε εκμετάλλευση των ενεργειακών αποθεμάτων είναι ...παράνομη και ότι θέτει σε κίνδυνο τις διαπραγματεύσεις που γίνονται υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, για τη επίλυση του Κυπριακού. Οι αιτιάσεις της Τουρκίας δεν βρήκαν έδαφος πουθενά, αφού αυτός που έχει παραβιάσει και συνεχίζει να παραβιάζει τη νομιμότητα στην Κύπρο είναι η Τουρκία, η οποία επιπλέον δεν έχει υπογράψει τη συμφωνία για το Διεθνές Δίκαιο της Θαλάσσης, το οποίο επικαλείται, αφού πρώτα το ερμηνεύει ...τουρκικά.
Από τη στιγμή που οι εκκλήσεις προς τη διεθνή κοινότητα έπεσαν στο κενό και δεν έφεραν κανένα αποτέλεσμα, η Τουρκία του εκσυγχρονιστή Ερντογάν επέστρεψε στις γνωστές μεθόδους και πρακτικές.
Σύμφωνα με διασταυρωμένες πληροφορίες, οι συνεργάτες του Ερντογάν και οι επιτελείς του τουρκικού Γενικού Επιτελείου τις τελευταίες μέρες κατέβασαν από τα ράφια τους φακέλους που αφορούν την κρίση του Μαρτίου του 1987 και την κρίση των Ιμίων, όπου η Τουρκία πέτυχε σημαντικά πολιτικά αποτελέσματα σε βάρος της Ελλάδος, υπό την απειλή θερμού επεισοδίου. Με την πρώτη κατάφερε το Νταβός και το πάγωμα κάθε ερευνητικής και εξορυκτικής δραστηριότητας πέραν των 6 ν.μ. στο Αιγαίο από την Ελλάδα και με τη δεύτερη το γκριζάρισμα του Αιγαίου και τη Μαδρίτη, που η Ελλάδα αναγνώρισε νόμιμα ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο!!!
Έτσι λοιπόν και τώρα, που δεν απέδωσαν τα άλλα μέτρα, η Τουρκία στήνει σκηνικό κρίσης ανάλογο με εκείνο των Ιμίων.

Το σκηνικό έχει ως εξής:


Η Τουρκία ανακοινώνει ότι θα στείλει ερευνητικό πλοίο για να προχωρήσει σε σεισμικές έρευνες νότια της Κύπρου, μέσα στην υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας, με τη συνοδεία πολεμικών πλοίων. Ο στόχος της Άγκυρας είναι με την παρουσία του ερευνητικού πλοίου και των φρεγατών να δημιουργήσει ένα ισοδύναμο προς τη γεώτρηση στο Οικόπεδο 12, όπως έγινε με την αποβίβαση βατραχανθρώπων στη Μικρή Ίμια, για να ακολουθήσει η επέμβαση των ΗΠΑ και της Ε.Ε., υπό το φόβο πρόκλησης θερμού επεισοδίου, στο οποίο, πέρα από το πολεμικό ναυτικό και την αεροπορία της Ελλάδος, είναι δυνατόν να εμπλακούν και οι αντίστοιχες δυνάμεις του Ισραήλ.


Σύμφωνα με τους τουρκικούς υπολογισμούς, η παρέμβαση των ΗΠΑ και της Ε.Ε., που θα γίνει υπό το φόβο της γενικής ανάφλεξης στην περιοχή, θα προκαλέσει το πάγωμα των γεωτρήσεων και όλων των διαδικασιών εκμετάλλευσης των υποθαλάσσιων κοιτασμάτων, μέχρις ότου δημιουργηθούν συνθήκες που θα εξασφαλίσουν τη συμμετοχή και της Τουρκίας σ’ αυτές.
Για όσους δεν το κατάλαβαν, μιλάμε για γκριζάρισμα ολόκληρης της ΝΑ Μεσογείου, στο οποίο φυσικά συμπεριλαμβάνεται και η ΑΟΖ Ελλάδος και Κύπρου και φυσικά το Καστελόριζο και η Γαύδος.


Οι επόμενες εβδομάδες θα είναι δύσκολες και σε κάθε περίπτωση, εκτός όλων των άλλων ενεργειών που θα πρέπει να γίνουν, απαιτείται καλή μελέτη των φακέλων του Μαρτίου του 1987 και των Ιμίων.
Ελπίζουμε τα παθήματα του παρελθόντος να έγιναν επιτέλους μαθήματα!



Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ