"....Πλέον η χώρα είναι μία ανοικτή πυορροούσα πληγή και χρειάζεται άμεσα εγχείρηση. Αλλά που θα βρεθεί ο χειρουργός;"
Πραγματικά το διαπιστώνει πλέον ο καθένας ότι μια μισοπεθαμένη στην ψυχή της χώρα έχει κυριολεκτικά φτάσει προ του επιθανάτιου ρόγχου με τους πολίτες της να παρατηρούν αμήχανοι τη χώρα να καταρρέει, είτε συμμετέχοντας ακόμα και σε αυτή την κατάρρευση.
Μια χώρα που εξήλθε στον περασμένο αιώνα από 2 παγκοσμίους πολέμους, μια Μικρασιατική καταστροφή, ένα αιματώδη εμφύλιο και μύριες δύσκολες καταστάσεις όπως στην Κύπρο κλπ. Ωστόσο όμως οι πνευματικές βάσεις που υπήρχαν έδιναν τα εχέγγυα ότι θα εξέλθουμε της κρίσης.
Ο κόσμος πίστευε. Ειλικρινά, ανόθευτα. Όλοι τρώγανε από την ίδια κατσαρόλα και δεν διαμαρτύρονταν για αυτά τα λιγοστά.
-Έχει ο Θεός, έλεγαν και το πιστεύανε όλοι, ότι όλα προέρχονται από το θέλημά Του, τα οποία παραχωρούνται για κάποιο λόγο. Το γνώριζε αυτό ακόμα και η πιο αγράμματη γιαγιά στο τελευταίο απομακρυσμένο χωριό. Υπήρχε εμπιστοσύνη στο Θεό και αυτό το καταλάβαιναν ακόμα και η πιο αγράμματοι και ασπούδαστοι άνθρωποι. Άλλωστε πόσο πλήθος Αγίων έχουμε στην Ορθόδοξη Εκκλησία που δεν ήξεραν γράμματα και είχαν άριστο Θεολογικό λόγο. Γιατί σκήνωσε το 'Αγιο Πνεύμα μέσα τους. Υπήρχε ταπεινότητα, πραότητα, υπακοή στο θέλημα του Θεού και κυρίως εμπιστοσύνη.
"Το κακό θα σας έρθει από τους διαβασμένους" είπε ο Πατροκοσμάς πριν από 250 χρόνια και είναι συγκλονιστικό το τι προσέφερε η δήθεν γνώση στο σύγχρονο πολιτισμό. Η μόρφωση και η γνώση που αντί να απλουστεύσει τη ζωή μας, μας έκανε δέσμιους, δούλους ενός συστήματος που έκανε και μια χώρα σαν την Ελλάδα που μπορούσε να έχει όλα τα αγαθά του Θεού αστείρευτα, να παρακαλάει σαν τον επαίτη για μια διάσωση (!!!!) που στην ουσία διάσωση σημαίνει ολοκληρωτικό ξεπούλημα αντί πινακίου φακής και υποδούλωση πιθανών χειρότερη των 400 χρόνων της Τουρκοκρατίας.
Γιατί τότε τα νοικοκυριά στα χωρία ήξεραν ότι 5 θα βγάλουν και 5 θα ξοδέψουν. Είχανε οικογενειακή αυτάρκεια σε τρόφιμα γιατί όλοι είχαν τα ζώα τους, κήπους, τις αποθήκες τους. Μπορεί το οθωμανικό φακιόλι να σκίαζε την ελληνική ελεύθερη ψυχή αλλά η θέληση για αγώνα των Ελλήνων και η Πίστη στο Θεό έδινε φώς στην άκρη του τούνελ.
Αντί για την ψυχική μας μεταμόρφωση μετά την ελευθερία του οθωμανικού ζυγού, μεταμορφωθήκαμε σε εθνικό μόρφωμα που άρχισε να χάνει τις αντιστάσεις του, σιγά σιγά εγκατέλειψε την εθνική και θρησκευτική συνείδηση και χάρη στις φωνές λίγων αγωνιστών και πατριωτών σταθήκαμε όρθιοι εώς τώρα.
Και το σαράκι μπήκε στην ψυχή του νεοέλληνα, γαλουχήθηκε από προηγούμενες γενιές και βλέπουμε τα αποτελέσματα.
Ορθόδοξο έθνος με ελάχιστη ορθοπραξία
Πολιτικούς ηγέτες κατά πλειοψηφία άθεους, χωρίς εθνική συνείδηση , μαριονέτες και υπάλληλοι των εχθρών της Ελλάδας
Πολίτες χωρισμένους σε στρατόπεδα δημοσίων, ιδιωτικών υπαλλήλων εμπόρων ,επαγγελματιών, αγροτών ,ανέργων κλπ.
Εκκλησιαστικούς ηγέτες με ξύλινο λόγο χωρίς να αγγίζουν τις καρδιές των Ελλήνων, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων.
Αγανακτισμένους πολίτες χωρίς στόχο, καθοδήγηση, ευλογία.
Οδηγούμαστε με ακρίβεια στον παρασιτισμό, δηλαδή εκεί που ο ένας θα ζεί εις βάρος του άλλου.
Όλοι προτείνουν λύσεις για τα αδιέξοδα αλλά κανείς δεν κάνει βήμα πίσω. Έχουμε όλοι λόγο για όλα και δεν αφήνουμε τίποτα χωρίς τη δική μας εγωιστική εξήγηση.
Η Ελλάς ασθένησε πρωτίστως από υπαιτιότητα εκείνων που την κατοικούν. Μετά από τους ηγέτες που και αυτοί από την διεφθαρμένη δεξαμενή προήλθαν και επιλέχθηκαν από τον λαό. Και αν όλοι προτείναν ή προτείνουν λύσεις είναι σαν να κάνεις αύξηση στη δόση του φαρμάκου ενός ετοιμοθάνατου. Έχουμε αντιληφθεί ότι πάσχουμε πνευματικά σαν λαός;
Πάσχουμε από ειλικρίνεια, από έλλειψη ταπεινότητας, από εγωισμό. Και ως τέτοιος ασθενής μπαίνουμε στο χειρουργείο για να φύγει το απόστημα.Ακόμα πιστεύουμε ότι φταίνε τα τοξικά ομόλογα και το χρέος....
Και το χειρότερο είναι ότι στο σημείο μηδέν προ του χειρουργείου δεν έχουμε αντιληφθεί ακόμα που βρισκόμαστε. Οι γνωρίζοντες τις προφητείες των Αγίων περιμένουνε παγκόσμια γεγονότα σαν εξιλέωση σαν μάθημα για τους υπόλοιπους, οι δε μη γνωρίζοντες δεν μπαίνουν και σε ιδιαίτερο προβληματισμό για όσα συμβαίνουν γύρω μας.
Κατά την άποψή μου λάθος τοποθετήσεις από όλους μας. Αυτά που έρχονται δεν είναι για να διδάξουμε εγωιστικά ο ένας τον άλλο " είσαι εκεί λάθος ή εδώ είμαι εγώ σωστός".
Εδώ θα διδαχθεί όλη η ανθρωπότητα κυριολεκτικά τι σημαίνει βιωματικά Ορθοδοξία.
Ορθοδοξία σημαίνει πόνος για τον πόνο του άλλου και αγάπη και για τον εχθρό και όχι μόνο για όσους μας δέχονται και μας αγαπούν. "Ίνα ώσιν εν" στην πράξη.
Και αν αυτά τα απλά φαίνονται απραγματοποίητα και ανέφικτα σε μας,ας δούμε τι συμβαίνει σε ένα ασθενή όταν εξέρχεται του χειρουργείου.
Και αν κάποτε που υπήρχε περισσότερη πίστη υπήρχαν τα εχέγγυα ότι θα εξέλθουμε της κρίσεως, τώρα δεν υπάρχουν εχέγγυα. Μόνο η παρέμβαση του Θεού θα σώσει την Ελλάδα και θα φωτίσει αυτή τη μικρή μαγιά που έλεγε ο Γέρων Παϊσιος για να ξανα-ξεκινήσει το Έθνος σε νέες βάσεις.
Καλή ανησυχία ως τότε και λιγότερο εγωισμό και η μπόρα θα περάσει γρήγορα και ουσιαστικά γιατί χειρουργεί ο Θεός τώρα.
ΚΒ
